| Para Raja2     sadaya, tadi urang tos ngupingkeun, naon nu diucapkeun ku Krishna.Kuring satuju ka na pamadegan Krishna, lantaran cukup adil. Kaula satuju
 pisan, ka na pamahaman Krishna. Pamikiranana guna pisan keur kadua
 pihakanana, boh keur Duryodhana, boh keur Darmaputra.
 Lamun Pandawa bisa narima deui Indraprasta kalawan teu perang sama sakali,
 ah tangtu dunya bakal aman. Eta nu diharep ku urang sarerea.
 
 Utusan nu bakal dikirim, kudu jelema nu boga niat KUAT kana duduluran, lain
 pacengkadan. Jelema nu dikirim ulah nu boga napsu hayang PERANG. Tapi
 kudu nu pinuh rasa welas, rasa asih, kudu ngusahakeun pisan damai.
 Jaga pisan ayana peperangan.
 Dharmaputra sadar, yen geus ngalakukeun hiji kasalahan, nyaeta judi jeung
 Sakuni nu memang ahli. Padahal Yudhistira atawa Dharmaputra teh, geus
 ngamilik deui Indraprasta waktu harita; tapi keukeuh dipasangkeun deui,
 plus diri pribadi sakabehna. Geus puguh PASTI kalah? naha  atuh terus     wae
 maen DADU deui ? Teu kapok2 ? Tah ieu kasalahan Yudhistira teh.
 Padahal geus loba nu nganasehatan harita teh supaya stop maen daduna jeung
 Sakuni.
 Tah ku sabab sakitu, Dharmaputra memang geus bebas ti na hukuman mah, ngan
 naha Indraprasta bakal kapimilik deui ?
 Ieu geus beda deui jalanna. Topikna beda.
 Eta lain HAK, tapi Dharmaputra bisa menta . menta kinasih Kurawa.
 Mun dibikeun, dibalikeun deui, eta hartina Kurawa kacida bijaksanana. Tapi     mun
 teu dibalikeun deui, Yudhistira teu boga hak maksa, lantaran salah     sorangan.
 Jadi dibikeun teu na mah, gumantung pinter2na eta DUTA nu bakal ditus ka     Astina.
 Ngan wae Kula ngingetkeun ka sadaya, hasil ti na perang teh ancur2an, moal     aya
 alusna, jadi jauhkeun pikiran ka na perang teh."
 
 Kitu biantarana Balarama waktos harita.
 
 Jaya Bang Winga Winga........................
 Satyaki teu tiasa nahan amarahna deui, enggal wae nyetop pidatona Baladewa,
 teras anjeunna menta waktu rek pidato. Der we Satyaki pidato :"
 
 Yeuh para Raja sadaya, pidatona Balarama euweuh pisan rasa kaadilanana,
 Jalma pinter bisa wae ngutak ngutik hiji perkara, ti na netral jadi     meunang;tapi
 teu sakabeh kapinteran bisa ngarubah nu teu adil jadi ADIL.
 Naha urang teu apal ka na kacurangan Sakuni ?
 
 Mun urang ngomog kasar mah, saenyana Sakuni jeung Kurawa
 teh geus nipu Pandawa. Ngarampas atawa ngarampog milik
 Pandawa. Saenyana mah Kurawa teh GARONG ! Tah kunaon
 ku urang diantep? urang ngantep kateuadilan ; sarua we jeung
 urang ngantep garong ngagunakeun hatrta garonganana jadi
 saperti milik pribadina. Saha wae nu nyalahkeun Dharmaputra
 di na wakytu ieu, saenyana mah naon sababna, cing ?
 Lain naon2; ngan sieu ku Duryodhana ! Eta alesan pokona mah.
 Yudhistira datang katempat maen dadu, lain kahayang sorangan,
 tapi diundang sacara LICIK ku Kurawa/Sakuni. Terus diteken jeung
 disindir sindir, nepi ka akhirna maen DADU bari dilicikan.
 Tah kunaon atuh, Yudhistira make kudu nunduk2 mementa nagari
 Indraprasta?ka Duryodhana?
 
 Tah ayeuna sanggeusna rengse ngajalanan hukuman, Dharmaputra
 lain tukang baramaen nu menta2 kinasih Kurawa/Duryodhana.
 Pandawa geus rengse ngalakonan sagala hukuman; tapi Duryodhana
 teu boga kaera, keukeuh teu tarima yen Pandawa geus ngajalanan
 sakabeh hukuman.
 
 Kaula bakal usaha rek nalukkeun eta jalma2 baredegong, dursila
 jeung licik. Maranehna kudu milih antara dua, menta maaf jeung
 ampun ka Yudhistira, atawa Perang nu hartina musnah keur
 maranehna. Lamun maranehna hayang perang, moal aya bayana
 urang maehan, lantaran perang ieu  keur nanjeurkeun kadilan !"
 
 Duryodhana moal mungkin mikeun Indraprasta tanpa peperangan.
 Urang kudu nyaho hal eta. Euweuh gunana urang miceun waktu.
 Urang kudu siap tempur, mepek balad ti ayeuna. Hayu urang perang.
 Perang nu teu bisa dipahing deui.
 
 Bari ngos ngosan Satyaki ngeureunan agitasina.
 
 Hanca
 | 
   
Tidak ada komentar:
Posting Komentar