[kisunda] Cersil Sunda ka- 20

 

Episode ka – 12 Nyi Epon urang Leuwiseeng   Ku sabab Jalma unggal poe shalat ; si tilu begal mindeng nempo Jalma keur acong2an atawa ngadoa mani husu pisan; ahirna ti na sok remen ngintip, jadi katarik, terus we nanya ka Jalma; ku Jalma dijelaskeun yen eta kalakuan Jalma moal bisa dilakukeun ku maranehna. Tapi mindeng pisan maranehna nanya jeung hayang nyaho.   Ku Jalma diterangkeun, yen eta teh shalat jeung ngadu'a; ditujukeun ka Pangeran.Pangeran ? Naon ari Pangeran teh ?"   "Pangeran teh , nu nyepeng hirup jeung paehna manusa; " beuki nyureng we eta si tilu begal teh. Jalma geus nerangkeun oge soal sakabeh manusa diCiptakeun ku Pangeran; bari teu kaharti eta tilu begal teh mikir; wah lain ku indung bapa uing aya di dunya teh ? Naha jadi ku Pangeran ? Naon jeung saha atuh Pangeran teh ?   Ku sabab loba nu teu ngartina batan ngartina; nya maranehna eureun we tunyu Tanya soal Pangeran, lantaran kalah ka lieur. Jalma oge rada pusing mikiran soal eta teh; kumaha nerangkeun ka batur, supaya ngalartieun ? Da memang sajujurna mah , manehna ge can bener2 ngarti. Ah keun we ayeuna mah nu penting kumaha nyembah ka Gusti; keun we heula ngarti na mah engke meureun nyusul. Kumaha carana supaya batur milu narima risalah Nabi ? ah keun we eta mah lalaunan we tong dipaksakeun teuing; da geuning memang kamampuan manusa ge saeutik pisan.    Poe eta 5 rampog nu cenah rek ngayakeun OPSUS operasi husus; bari kurang jelas tujuanana, da teu nungguan si Surba heula; baralik bari mawa hiji budak awewe, umurna kira2 15 taunan; sapanjang jalan teh inghak2an we terus. Ki Raksa nu mimpin eta rombongan, langsung ngadep Ki Jara, pok ngomong:"Yeuh ki Jara uing sapara kanca asup ka Kampung leuwiseeng, nu rata2 Jelemana mariskin; Kaula ka dinya lain rek ngarampog harta; tapi ieu yeuh keur hiburan; geus lila urang teu manggih awewe; ieu sigana masih parawan."   Eta budak awewe digusur dibawa ngadep ka Ki Jara ; Ki Jara nanya:"Eh Nyai; saha ngaran teh ?"   "Epon, tembal eta budak awewe bari ngadegdeg, jeung tetep inghak2an.   Jalma nenjo eta kajadian, mikir, yen meureun ayeuna mah kudu Lahaola we, nu satadina moal make kakerasan, sigana mah ayeuna kapaksa; tapi Jalma masih nahan diri, hayang nyaho nepi ka kumaha.   Ki Jara nyarita deui:" Ku sabab nyai geus aya di dieu, kapaksa nyai daek teu daek kudu cicing di ieu pertempatan, teu meunang ingkah ti dieu, lantaran Nyai bakal ngabahayakeun Kula sarerea; tah ayeuna nyai milih saha nu bakal jadi salaki nyai; mun henteu nyai bakal jadi nu sarerea !" Geeer we atuh para begal saleuseurian. Aya oge nu susurakan.   Segruk we Nyi Epon ceurik, mani sedih pisan; terus ngajerewet:"Paehan we kuring  ulah disiksa kieu . Kuring embung kawin ka saha oge."   Nyi Epon geulis mah henteu, nya basajan we budak awewe kampung; tapi rada manis, jeung irungna bangir oge. Para Begal katenjo pada geregeteun nempo Nyi Epon. Ki Dipa maju rek nyolek Nyi Epon, tapi disentak ku Ki Jara:"Tong lalawora maneh! Mundur!" ; bari rada gegelendeng Ki Dipa, mundur.    Keur kitu celengkeung aya nu usul:"Eh Ki Jara maning ge disaembarakeun; saha2 nu meunang eta nu bakal meunangkeun Nyi Epon ."   Nu usul teh nyata Jalma. Ki Jara satuju:"Enya asa alus tah, sok saha nu rek nyoba ti heula ?" Rada marurungkut para begal, sabab nu sejen sieuneun engke nyanghareupan Ki Jara.   HANCA

__._,_.___